

Ritorna

|
|

LA
BEFANA
O
pôra Befàna ad tènt ànn indrìa,
ad fàta miséria t'avéva ènca té!
T'purtèva un stidàzz tött quènt cunsumé
e t'daséva la ròba s'na gran caristìa.
T'avéva
paura d'svigè chi pör fiùl,
t'antrèva pianìn zö pr'e bùs de camén,
parchè s'i t'dmandeva un reghèli da s-cién,
u t'rastèva t'e sàc sôl du tri cuciarùl,
dö
tre melarènzi, i figh mandurlé,
e un pögn d'caramèli ad quìli ch'raspèva,
ch'u i vléva e martèll par putéli machè.
T'impìva
al calzétti e pö ta t'n'andèva,
in silènzi, d'nascòst, cöm s't'andèss a rubé
e t'sparìva cunfùsa int e frédd e int la néva.
|